Sunday, September 26, 2021

श्रीदेव्यपराधक्षमापनस्तोत्रम् (अभंगपदांसह)

 ॐ श्रीमहादेव्यै नम: 

॥ अथ श्रीदेव्यपराधक्षमापनस्तोत्रम् ॥

(अभंगपदांसह)

न मन्त्रं नो यन्त्रं तदपि च न जाने स्तुतिमहो

न चाह्वानं ध्यानं तदपि च न जाने स्तुतिकथाः ।

     न जाने मुद्रास्ते तदपि च न जाने विलपनं

परं जाने मातस्त्वदनुसरणं क्लेशहरणम् ॥ १॥

देवी तुझे स्तोत्र / पूजा मंत्र तंत्र / आवाहन ध्यान / ठाऊकी ना ।।१।।

पौराणिक कथा / त्याही न वाचील्या / आळवणी मुद्रा / कैसे कांही ।।२।।

मात्र एक ठावे / त्वदनुसरण / हरवील क्लेश / माझे सारे ।।३।।

विधेरज्ञानेन द्रविणविरहेणालसतया

विधेयाशक्यत्वात्तव चरणयोर्या च्युतिरभूत् ।

     तदेतत् क्षन्तव्यं जननि सकलोद्धारिणि शिवे

कुपुत्रो जायेत क्वचिदपि कुमाता न भवति ॥ २॥

शास्त्र विधि मज / नाही ना माहीत / धनविहीनता / आळसही ।।४।।

ऐशा कारणांनी / दूरच राहीलो / चरणांपासून / मी गे माये ।।५।।

दुबळी कारणे / ऐसी मी शोधीली / तरी क्षमा करी / मज माये ।।६।।

असतो कुपुत्र / कुमाता नसते / शिवानी सर्वांना / उद्धरीते ।।७।।

पृथिव्यां पुत्रास्ते जननि बहवः सन्ति सरलाः

परं तेषां मध्ये विरलतरलोऽहं तव सुतः ।

     मदीयोऽयं त्यागः समुचितमिदं नो तव शिवे

कुपुत्रो जायेत क्वचिदपि कुमाता न भवति ॥ ३॥

जाणतो आहेत / सुपुत्र बहुत / मी तरी विरळा / पुत्र तुझा ।।८।।

म्हणूनी कां माये / मला टाकायचे / अव्हेरीते काय / माय पुत्रा ।।९।।

असतो कुपुत्र / कुमाता नसते / शिवानी सर्वांना / उद्धरीते ।।१०।।

जगन्मातर्मातस्तव चरणसेवा न रचिता

न वा दत्तं देवि द्रविणमपि भूयस्तव मया ।

     तथापि त्वं स्नेहं मयि निरुपमं यत्प्रकुरुषे

कुपुत्रो जायेत क्वचिदपि कुमाता न भवति ॥ ४॥

जगदंबे तुझे / चरणांची सेवा / नाही ना मी केली / अंमळही ।।११।।

इतुकेही नाही / धन मी अर्पिले / तरीही तू माते / मजवरी ।।१२।।

अपरंपारशा / स्नेहाने मायेने / मज जोजवीले // कबूल तें ।।१३।।

असतो कुपुत्र / कुमाता नसते / शिवानी सर्वांना / उद्धरीते ।।१४।।

परित्यक्त्वा देवान् विविधविधसेवाकुलतया

मया पञ्चाशीतेरधिकमपनीते तु वयसि ।

     इदानीं चेन्मातस्तव यदि कृपा नापि भविता

निरालम्बो लम्बोदरजननि कं यामि शरणम् ॥ ५॥

हें करूं तें करूं / ऐसेच करीत / राहीलो देव ना / आठवले ।।१५।।

आणि आतां झाले / वय पंचाऐंशी / दीन दुबळा मी / तुझे पायी ।।१६।।

फटकार माझा / तूही करशील / जाऊं मी कोठे गे / विचारी गे ।।१७।। 

श्वपाको जल्पाको भवति मधुपाकोपमगिरा

निरातङ्को रङ्को विहरति चिरं कोटिकनकैः ।

     तवापर्णे कर्णे विशति मनु वर्णे फलमिदं

जनः को जानीते जननि जननीयं जपविधौ ॥ ६॥

तू जरी अपर्णा / तुझ्या स्तवनाच्या / शब्दांनी घडती / चमत्कार ।।१८।।

चंडालांची वाणी / मधुर बनते / दरिद्री होतात / कोट्याधीश ।।१९।।

पामरचि आम्ही / नाही ना जाणीतो / तुझ्या नामध्याने / साध्य काय ।।२०।। 

चिताभस्मालेपो गरलमशनं दिक्पटधरो

जटाधारी कण्ठे भुजगपतिहारी पशुपतिः ।

     कपाली भूतेशो भजति जगदीशैकपदवीं

भवानि त्वत्पाणिग्रहणपरिपाटीफलमिदम् ॥ ७॥

दिगंबर शंभू / डोईवरी जटा / चिताभस्म अंगी / लेपलेले ।।२१।।

विष प्राशूनीया / गळां सर्पमाळ / ऐसा विचरतो / पशुपति ।।२२।।

कवट्यांचा हार / लेवीतो तरीही / भूतेश मिरवे / जगदीश ।।२३।।

त्यालाच त्रिवार / तूंच वरलेस / तुझ्याच प्रभावें / महेश तो ।।२४।। 

न मोक्षस्याकाङ्क्षा भवविभववाञ्छापि च न मे

न विज्ञानापेक्षा शशिमुखि सुखेच्छापि न पुनः ।

     अतस्त्वां संयाचे जननि जननं यातु मम वै

मृडानी रुद्राणी शिव शिव भवानीति जपतः ॥ ८॥

नको मज मोक्ष / नको वैभवही / नकोच विशेष / ज्ञान सुद्धा ।।२५।।

नाहीच कसल्या / सुखाचीही आशा / प्रार्थना आहे गे / इतुकीच ।।२६।।

केवळ जपत / तुझे गोड नांव / जन्म हा व्यतीत / होऊं दे ना ।।२७।।

नाराधितासि विधिना विविधोपचारैः

किं रुक्षचिन्तनपरैर्न कृतं वचोभिः ।

     श्यामे त्वमेव यदि किञ्चन मय्यनाथे

धत्से कृपामुचितमम्ब परं तवैव ॥ ९॥

नाही विधियुक्त / उपचारयुक्त / आराधना म्यां गे / कधी केली ।।२८।।

जाणतो नसावी / रुक्ष वटवट / करावे पूजन / भक्तियुक्त ।।२९।।

ठावें असूनही / नाही ना घडत / तूच माझी बुद्धि / योग्य करी ।।३०।।  

आपत्सु मग्नः स्मरणं त्वदीयं

करोमि दुर्गे करुणार्णवे शिवे ।

     नैतच्छठत्वं मम भावयेथाः

क्षुधातृषार्ता जननीं स्मरन्ति ॥ १०॥

संकटी पडतां / तुज आठवतो / एरव्ही कां नाही / ध्यान होते ।।३१।।

नाठाळपणा हा / माझा जरी होतो / भुकेजलें मूल / रडतें ना ।।३२।।

ऐसे जाणूनीया / मजवरी कृपा / सदैव ठेवी गे / माते शिवे ।।३३।।

जगदम्ब विचित्रमत्र किं

परिपूर्णा करुणास्ति चेन्मयि ।

     अपराधपरम्परापरं

न हि माता समुपेक्षते सुतम् ॥ ११॥

मजवरी कृपा / ऐसी ठेवण्याने / जगावेगळेसे / नाही कांही ।।३४।।

मुलाने कितीही / अपराध केले / माता मुलास ना / अव्हेरीते ।।३५।।

मत्समः पातकी नास्ति पापघ्नी त्वत्समा न हि ।

एवं ज्ञात्वा महादेवि यथायोग्यं तथा कुरु ॥ १२॥

मजसम पापी / नसेल कोणीही / तुजसम नाही / पापहारी ।।३६।।

ऐसे जाणूनीया / माते महादेवि / यथायोग्य जैसे / तैसे करी ।।३७।। 

॥ॐ तत्सदिति श्रीमच्छङ्कराचार्यविरचितं श्रीदेव्यपराधक्षमापनस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥

सर्वापराधांची / देवीकडे क्षमा / मागण्यास स्तोत्र / पावलें हें ।।३८।।

शंकराचार्यांनी / केलें ऐसे स्तोत्र / सर्व पामरांना / जागवाया ।।३९।।

म्हणूं भक्तिभावें / महादेव्यै नमः / जगज्जनन्यै / नमो नमः ४०॥

 

देवीनेच सेवा । अभंगपदांची । करून घेतली । ऐसे रीती ॥

तिचेच चरणी । चाळीशी अर्पण । विनीत श्रीपाद । अभ्यंकर ॥  

शुभमस्तु !

-o-O-o-